SAKMIL-nyhetene med kåseri serie

Morgonen min byrjar tidleg, faktisk halv sju. Då bråker klokkeradioen min meir enn det far gjer når kyrne spenner. Radioen er ikkje heilt stilt inn, så det kjem mange merkelege lydar ut av den vesle høgtalaren.

På klokkeradioen er det noko som blir kalla for slureknapp, du trykker inn denne så er radioen roleg igjen, i alle fall for fem minutt. Eg trur kanskje at denne knappen er ei oppfinning av den onde broren til han som fant ut at ting skulle gjerast med ein gong. Altså ikkje utsetja ting. Apropos onde brødre. Det var ikkje eg som moona (viste rompa mi) i Sirdalen, det var faktisk den schizofrene bror min.

Men attende til vekkerklokka mi. Eg hadde sjølv eit patent på vekkerklokke ein gong. Optimismen min var vel litt for stor då eg la meg heilt ute på kanten av senga og ved hjelp av vektsang prinsippet prøvde å få morgonbrødet mitt til å velte meg ut av senga. Nei vent litt, det var visst også den schizofrene bror min.